Tybetańska flaga

Pośrodku flagi znajduje się biała ośnieżona góra pod ciemnoniebieskim niebem symbolizującym Tybet, na szczycie której świeci żółte słońce symbolizujące radość z wolności, dobrobytu oraz duchowego i materialnego szczęścia wszystkich żywych istot w Tybecie.

Za słońcem znajduje się sześć czerwonych pasów reprezentujących sześć pierwotnych plemion Se, Mu, Dong, Tong, Du i Ra, które są uważane za przodków Tybetańczyków. Połączenie tych pasów z kolorem nieba symbolizuje ciągłą ochronę duchowych nauk i świeckiego życia. Przed górą stoją dwa lwy śnieżne z płonącymi grzywami, reprezentujące zjednoczenie życia duchowego i świeckiego. W uniesionych łapach trzymają trójkolorowy klejnot reprezentujący Buddę, dharmę i sanghę. U ich stóp leży dwukolorowy kamień szlachetny symbolizujący właściwe postępowanie etyczne oparte na dziesięciu cnotach buddyjskich i szesnastu sposobach ludzkiego zachowania. Flaga jest otoczona z trzech stron żółtym kolorem. Granica ta reprezentuje złoto jako symbol nauk Buddy. Strona bez obramowania wyraża otwartość Tybetu na nauki inne niż buddyjskie.